Zoals de bekende zakenbankier Wilco Jiskoot ooit erkende in deze krant:
‘Vooraf op papier zien de cijfers er altijd gunstig uit, maar de werkelijkheid achteraf is vaak anders.’ De integratie van bedrijven is in de praktijk lastig en duurt vaak meer dan vijf jaar.
Toch draait de overnamecarrousel driftig en beleggers zijn lekker enthousiast. Uit research van Credit Suisse blijkt dat beleggers de jager in 74% van de gevallen belonen met een koersstijging. Dat zagen we voor het laatst in 2007. Nog niet zo lang geleden werden jagers juist vaker afgestraft bij aankondiging van een deal. Verkopende partijen kunnen nu hogere prijzen vragen dan de afgelopen jaren. Toch tonen beleggers niet meer, maar juist minder angst voor te dure aankopen.
‘Steevast wordt de meeste aandeelhouderswaarde vernietigd in de deals die op de top van de golf worden aangekondigd’
De jager en zijn activiteit in Duitsland
De laatste tijd is een toename te zien van deals met een Duitse betrokkenheid. Siemens en Alstom fuseren hun treinactiviteiten. ThyssenKrupp en Tata Steel Europe gaan samen. De Finse energiereus Fortum biedt € 10 mrd op de Duitse concurrent Uniper. Investeerders Bain en Cinven nemen het Duitse farmaconcern Stada over. De Duitse zorgmultinational Fresenius is al een tijd op overnamejacht en bood recent € 4,4 mrd voor het Amerikaanse Akorn. Het Italiaanse Unicredit zou interesse hebben in Commerzbank.
Eenzaam bovenaan de ranglijstjes met recente Duitse deals staat de grootste overname ooit in de Duitse bedrijfsgeschiedenis. Dat is het lopende bod van vorig jaar van chemieconcern Bayer op het Amerikaanse Monsanto van € 66 mrd. De fusie tussen het Duitse gasconcern Linde en het Amerikaanse Praxair staat op twee met een waarde van € 40 mrd.
Zoals wel vaker in de geschiedenis van fusies en overnames is de beschikbaarheid van grote hoeveelheden goedkoop geld de aanjager om achter de prooi aan te zitten. Fusies en overnames dienen zich in golven aan. Uit bovenstaand lijstje blijkt dat veel van het fusiegeweld zich afspeelt in de werelden van energie, farma en industrie maar zich niet beperkt tot een specifieke sector. Dat is een aanwijzing dat we al verderop in de cyclus van de golf zitten.
In eerdere overnamegolven bleek achteraf dat een hausse een signaal had kunnen zijn dat een zeepbel op knappen stond. Jagers en de jagende partijen besmetten elkaar in een zucht naar expansie. Beleggers doen enthousiast in kuddes mee. Maar pas op. Steevast wordt de meeste aandeelhouderswaarde vernietigd in de deals die op de top van de golf worden aangekondigd.
Gerben van der Marel is correspondent voor het FD in Duitsland en heeft deze column in het FD geschreven op 3 oktober 2017
